«گفتگویی زیبا با قرآن»
89/8/5 10:41 ع
گفتگویی زیبا با قرآن
گفتم: خستهام گفتی:
لاتقنطوا من رحمة الله از رحمت خدا نا امید نشید(زمر/53) ::. گفتم: هیشکی نمیدونه تو دلم چی میگذره
گفتی: ان الله یحول بین
المرء
و قلبه خدا حائل هست بین انسان و قلبش! (انفال/24) گفتم: غیر از تو کسی رو ندارم گفتی: نحن اقرب
الیه من حبل الورید ما از رگ گردن به انسان نزدیکتریم (ق/16) گفتم: ولی انگار اصلا منو فراموش کردی! گفتی: فاذکرونی
اذکرکم منو یاد کنید تا یاد
شما
باشم (بقره/152) ::.
گفتم: تا کی باید صبر
کرد؟ گفتی: و ما یدریک لعل الساعة تکون قریبا تو چه میدونی! شاید موعدش نزدیک باشه (احزاب/63)
گفتم: تو بزرگی و نزدیکت
برای
منِ کوچیک خیلی دوره! تا اون موقع چیکار کنم؟ گفتی: واتبع ما یوحی الیک واصبر حتی یحکم الله کارایی
که بهت گفتم انجام بده و صبر کن تا خدا خودش حکم کنه (یونس/109) ::. گفتم: خیلی خونسردی! تو خدایی و صبور! من
بندهات هستم و ظرف صبرم
کوچیک...
یه اشاره کنی تمومه!
گفتی: عسی ان تحبوا
شیئا و هو شر لکم شاید چیزی که تو دوست داری، به صلاحت نباشه (بقره/216) گفتم: انا عبدک الضعیف الذلیل...
اصلا چطور دلت میاد؟
گفتی:
ان الله بالناس لرئوف رحیم خدا نسبت به همهی مردم - نسبت به همه - مهربونه (بقره/143) ::. گفتم: دلم گرفته گفتی:
بفضل الله و برحمته فبذلک فلیفرحوا (مردم به چی دلخوش کردن؟!) باید به فضل و رحمت خدا شاد باشن (یونس/58 ::.(
گفتم: اصلا بیخیال!
توکلت علی الله گفتی: ان الله یحب المتوکلین خدا اونایی رو که توکل میکنن دوست داره (آل عمران/159) ::.
گفتم: خیلی چاکریم! لی
این
بار، انگار گفتی: حواست رو خوب جمع کن! یادت باشه که: و من الناس من یعبد الله علی حرف فان اصابه خیر
اطمأن به و ان اصابته فتنة انقلب علی وجهه خسر الدنیا و الآخره .:: بعضی از مردم خدا رو فقط به زبون عبادت میکنن.
اگه خیری بهشون برسه،
امن
و آرامش پیدا میکنن و اگه بلایی سرشون بیاد تا امتحان شن، رو گردون میشن. خودشون تو دنیا و آخرت ضرر میکنن
(حج/11) ::. گفتم: چقدر احساس تنهایی میکنم
گفتم: با این همه گناه... آخه چیکار میتونم بکنم؟
گفتی: الم یعلموا ان الله هو یقبل التوبة عن عباده .:: مگه
نمیدونید خداست که توبه رو از بندههاش قبول میکنه؟! (توبه/???) ::. گفتم: دیگه روی توبه ندارم گفتی:
الله العزیز
العلیم غافر الذنب و قابل التوب (ولی) خدا عزیزه و دانا، او آمرزندهی گناه هست و پذیرندهی توبه
(غافر/?-?) ::. گفتم: با این همه گناه، برای کدوم گناهم توبه کنم